17 Ekim 2009 Cumartesi
Hata,hata,hata...O hataları idrak etme...O hatalardan sıyrılarak devam etme...Sonra yine aynı hatalar...Sonra onları yine idrak etme...Ve yine o hatalardan sıyrılarak devam etme...Sonra yine aynı hatalar...
Şu döngüyü yaşamaktan utanıyorum artık.Sırf birileri mutlu olsun diye ''hadi bu seferlik benden olsun'' diyorum. I ıh! Yine kazığı ben yiyorum.
Bişey söyleyeyim mi? Bunu isterseniz ukalalık,isterseniz megalomanlık olarak adledin ama gerçek şu ki; Biz,yani yakın çevremdeki bazı insanlarda dahil buna, çok iyi ve çoğu şeyi bilen ve ona göre hareket eden insanlarız. Bu yükü taşımak ZORUNDAYIZ. Her ne kadar karşımıza çıkanların bazı davranışlarını haketmesekte biz her zaman GÜÇLÜ insanlarız. Bu güç her geçen gün katlanarak büyüyor. En tepeye ulaştığında bu gücü insanlara saçacağız ve bundan HAKEDEN herkes faydalanacak.
10 Eylül 2009 Perşembe
Ahanda 1 sene geçti
7 Temmuz 2009 Salı
Yaşama dair...
En mutsuz zamanlarda bile bakıp birazda olsa neşelenebileceğim nadir bir kaç fotoğraftan biridir. Kendimi böyle görmeyeli uzun zaman oldu gerçekten. Aynaya bakıp böyle bi gülüş atamazsınız. Birisinin size bu gerçekten sevinç dolu anı göstermesi lazım.Bana bu anımı Sinan Nalbantoğlu gösterdi.Gayet spontane,hoş bir mutluluk anı.
Hani derler ya büyükler, ''iş hayatı sizin yaşadığınız hayattan çok farklı'' diye...idrak ettim ki sapına kadar sahteciliğin,kahpeliğin,...puçocukluğunun döndüğü yagene bir hayatmış gerçekten. Bize yıllardır annemiz,babamız dürüst,erdemli,karakterli insanlar olmayı öğretmişti ya hani, artık bunları unutmak gerekiyor.
Aslında bi yandan bunları görmek güzel oluyor. Yaşamada dair biraz daha hırsla,azimle savaşma becerisini ediniyorsunuz. Kesinlikle çok para kazanmanın peşindeyim.O yüzden çok çok çalışacağım. Ama sadece bir tek şey için! O kazandığım parayı insanlara dağıtmak adına. Düşünüyorumda, alım gücünün sınırsız olduğu bir hayat beni kesinlikle mutlu etmez. Al,al,al nereye kadar? Beni daha mutlu kılacak olan o parayı dağıtmak. Hayatımı idame ettirecek ve fazlasını dağıtabilme huzurunu verecek kadar kazanmak istiyorum. Bir deyişle ''haktan,halka''.
Hadi selametle!
8 Haziran 2009 Pazartesi
18 Mayıs 2009 Pazartesi
Bilinsin ki...
Buradan bunu belirtmemde ki bir diğer amaç ise,ileride ki olası ilişkilerde bu saydığım davranışlarımdan dolayı utançlık bir duruma düşmeme isteğidir. Ve hala üstüne basarak söylüyorum ki; bazı sebeplerden dolayı bir çok insanı kırdım,hepsinde haklıydım ve zikrettiğim sözlerin her zaman arkasındayım. Fakat hiç bir zaman bu insanlara kin duymadım,nefret beslemedim,beslemiyorum ve hiç bir zamanda beslemeyeceğim.
Bu saydamlığımı buradan herkes bilsin ki,yaktım gemileri !
Tüm arkadaşlarıma...
Selçuk ÇALIŞKAN
23 Nisan 2009 Perşembe
Hayata en iyisini vermeye çalışın!
O jenerasyonun yetiştiği dönemleri düşünürsek,şu anda devam ettirdikleri bazı alışkanlıkları görmek mümkün. Mesela en önemlisi (konuylada yakından alakalı) ailelerimizin yüksek düzeyde iktisatlı olma içgüdüleri. Kimseye yabancı değildir şu tarz diyaloglar; ''Oğlum ışığı kapa,kızım suyu açık bırakma v.s.'' Hep bunları duyardık annelerimizden babalarımızdan. Şimdi onları gerçekten çok iyi anlıyorum.
Onların küçüklüklerini geçirdikleri dönemler, Türkiye'nin gerçekten fakir olduğu dönemlerdi. İnsanların karneyle ev ihtiyaçlarını aldıkları,tüpün,şekerin,yağın ve bu gibi şeylerin şu anda bizim marketlerden çok rahatça alabildiğimiz gibi dönemler değildi.80lerin sonuna doğru bunlarda sona gelindi ve 90lar artık çok farklıydı insanlar için. Artık TV'de tek kanal yoktu,tek tük evlerde telefon vardı artık,karneyle ekmek,yağ,şeker alınmıyordu.
İşte bana göre bizim jenerasyonun şanssız olduğu dönem başlıyordu. Herşeyin elimizin altında olduğu dönem. Bize göre hayatta bir sınır yoktu artık. Çünkü yokluğun bize göre hiçbir şeyi ifade etmediği bir dönemdi artık.Bununda keyfini çok güzel çıkardık.
Şimdi o varlıklı dönemden sonra, az da olsa bu krizde eksikliğin tadını ben şahsen almaya başladım. Kendi kendime ''Bugün şunu alamadın'' diyorum mesela. Bu realite insanı gerçekten düşünmeye itiyor.''Bunlarında bir gün olacağını neden düşünmedik?'' Hayat bu. Her dönemi güllük gülistanlık olacak değil. Şu anda iyi olmayan bir dönemden geçiyoruz hepimiz.Bazen düşünüyorumda, biz gerçekten olması gerekeni yaşıyoruz şu anda. Eğer birilerinin bazı şeylerden ders alması gerekiyorsa,bu olanlar çok doğaldı. Bende artık bu olanları normal karşılıyorum.
Şu evrende yaşadıklarımızın hepsi,ileride olacak olaylara sebep.Önemli olan bu sebeplerden dersler çıkarmak. Bende bir ders çıkardım artık; ''İktisatlı olup,savurganlık yapmamayı''.Ben hala şuna inanıyorum ki; bu yaşadığımız tatsız hatıralar bir gün geride kalacak.Eski hayatımıza döndüğümüz ilk gün belkide,ömrümüzün en huzurlu günü olacak. Buna hepimiz inanmak zorundayız. Çünkü, insan hayata ne verirse,alacağıda ondan başkası değildir.
Hayata en iyisini vermeye çalışın!
Sağlıcakla;)
22 Mart 2009 Pazar
Tükettiniz beni!
20 Şubat 2009 Cuma
Carpe Diem ?
10 Şubat 2009 Salı
Birşeyler eksik ama... Ne?
Herşey güzel yani. Fakat yinede eksik bir şey var! Çözemiyorum.
Doyumsuzluk? Bilmem ki.
Kendime not: Yeni meşgaleler bulmam lazım.
25 Ocak 2009 Pazar
14 Ocak 2009 Çarşamba
Bırak inadı artık. Yavaş yavaş bana gel. Biliyorsun ki sen bana aitsin. ...Ve ben ne olursa olsun seni geri çevirmeyeceğim. Unutma! Senin yerin benim yanım.