Bu sefer projem bitecek...bitmeli yani...evet evet,kesinlikle bitecek...

Ne oluyor bana?

Huzurlu sabahlar yerine

Uykusuz gecelere uyanıyorum artık

uykusuzluktan ölür mü insan?

yada çok düşünmekten?

Peki ya çok sevmekten?

bambaşka birisi oldum son zamanlarda

ağır bedeller ödüyorum sanki

hissediyorum

Her gün ağlamak istiyorum

Okuldayken akşam olsun istiyorum hep

Yatağıma koşup unutayım diyorum herşeyi

Yatağa girince sabah olsun hemen diyorum kendime

Çok değiştim sanki

Yüzümde maske

Bambaşka bir adam oldum

Ben ben değilim artık

Sahi, ne oluyor bana?

Bi gün çıkarıp atsam üstümdeki kostümü? Sıyrılsam herşeyden.Çocukluğumdaki gibi,saf,tertemiz...

Yine gece oldu. Gökyüzü ile beraber ben niye kararıyorum peki?

P.S : Ne yapıyorum ben?

Deneyimlere inanın!

Facebook hesabımı ara sıra açıyorum. Merak ediyor insan neler döndüğüne dair. Şunu farkettim çok sıkıcı hal almaya başlamış. Teşhircilik konusunda insanlar üst kademelere ulaşmış.Zaten biraz bakıp,sıkılıp kapattım. Ciddi manada bir süre kapalı tutunca,girmek için bir nedeni olmadığını anlıyor insan.

Hayatıma giren çıkan insanlara bir hikaye gözüyle bakarım. Hikaye gibi gelirler bana. Bir hikaye daha sona erdi. Aslında sürükleyici bir hikayeydi,güzeldi. Fakat çok okudum,zarar verdi.

Birde şuna inanıyorum artık,atasözleri şu dünyamıza ışık tutan belkide gerekli önemi verip, dersler çıkarmadığımız şeylerden biridir. Sonuçta bunlarda belli deneyimler sonucu söylene söylene günümüze ulaşmış cümleler değil mi? Şahsi kanaatim,hepsi tek başına çok önemli şeyler anlatıyor.

Anlayana tabi :)