Work! Work! Work!

Üniversite eğitimimin yanında,kendi şirketimizde de çalışan bir bir bireyim. Okul sonrasında ve boş günlerimde çoğu zaman işyerimde oluyorum. Hem kendi branşımda gelişmek için hemde zamanımı boş geçirmemek için iyi bir meşgale oluyoru benim için. 2006 yılı Haziran ayından beri sürdürüyorum bu işi. Bazen iş dışında etkinliklere zaman ayıramayıp isyan bayrağını çeksemde,sonunda ne kadar yanlış olduğunu idrak ediyorum.Şöyle ki, işimi bırakarak peşinden koştuğum,isteklerini kıramadığım insanların ilginç davranışları sonrası daha da çalışma isteği oluştu içimde. Bu durum daha çok hırslandırdı beni. Neden böyle hatalar yaptığımı anlamaya çalışıyorum. İnsan işinin değerini onu kaybettiği zaman yada gereksiz şeyler yaptığında gayet iyi anlıyor. Mesela bir Cumartesi öğleden sonra izinli olmama rağmen ne yapacağımı bilemediğimden şantiyeye döndüm. İşkoliklik mi diyorum ama bu konuda net bir bilgiye sahip değilim. Özel zevklerimi -anında yaşandığında değerli olmasına rağmen- bir süre erteledim. Zorunluluktan değil. Sadece bu sene içinde aldığım derslerden dolayı.Ayrıca işimde gücümde olduğum zaman her türlü kötü düşünceden,normalde kafamı meşgul eden herşeyden uzaklaşıyorum. Böylece her geçen gün işime dahada sarılmış görüyorum kendimi. Müthiş hırs var içimde. Umarım hedeflerime ulaşana kadar bu düzen bozulmaz. Lütfen!